در اینجا همه چیز در مورد استارتاپ ها را یاد بگیرید.

در این مقاله به این مقوله می پردازیم که استارت آپ چیست؟ چگونه راه اندازی می شود؟ و اطلاعات جالبی راجع به این که استارت آپ ویکند چیست ارائه خواهد شد.

استارت آپ چیست؟

طبق واژه نامه کسب و کار (www.businessdictionary.com) در تعریف این که معنی استارت آپ چیست آمده است، مرحله اولیه از چرخه حیات یک کارآفرینی است که کارآفرین از مرحله ایده به مرحله تامین مالی حرکت می کند و ساختار مبانی کسب و کار خود را بنیان می نهد و عملیات یا اقدامات تجاری خود را آغاز می کند.
یک شرکت استارت آپی، شکل تازه ای از کسب وکار است که پاسخی به نیاز و درخواست احساس شده پیرامون کالا یا خدمتی است که از سوی بازار دریافت می شود. هدف از راه اندازی آن، رشد سریع در ارائه چیزی است که بتواند شکاف خاصی از بازار را پر کند.
فارغ از این که معنی استارت آپ چیست، هیچ پارامتر ثابتی نیز در این که چه نوع شرکتی را می توان در زمره استارتاپ ها قرار داد وجود ندارد؛ اما این اصطلاح معمولا برای شرکت های با تکنولوژی بالا که کالاهایی را تولید می کنند تا از تکنولوژی برای ارائه نوع جدیدی از کالا یا خدمت استفاده کنند اطلاق می شود.
به همین ترتیب، هیچ قانون مشخصی در رابطه با زمانی که دیگر شرکت خاصی، استارت آپ محسوب نمی شود، وجود ندارد. برخی پیشنهاد می کنند یک استارتاپ وقتی به یک حجم مشخص رسید، یا مسیرش به سمت سودآوری تکمیل شد، یا سطح بالایی از بودجه های سرمایه گذاری را دریافت کرد دیگر از مرحله استارت آپ گذشته است. برخی نیز معتقدند وقتی استارت آپ به یک شرکت و سازمان عمومی تبدیل شد یا به یک شرکت بزرگ تر پیوست دیگر از مرحله استارت آپی گذشته است.
این روزها این واژه را از زبان بسیاری از افراد درگیر کسب و کار می شنوید و شاید برایتان جالب باشد بدانید AirBnb، فیس بوک، و اوبر هم روزی یک استارت آپ محسوب می شدند.

بعد از پرداختن به معنی استارت آپ، باید به این نکته اشاره کرد استارت آپ ها اصول اساسی دارند که شامل موارد زیر است:

سریع راه اندازی می شوند

اخذ تصمیم و تغییر اولویت ها در این نوع کسب و کار به سرعت انجام می شود. رشد و گسترش کسب و کار در یک زمان محدود است و همه چیز در یک استارت آپ سریع اتفاق می افتد.

بنیانگذاران

علی رغم این که تیم، تاثیر قابل توجهی بر این نوع کسب و کار دارد، اما یک استارت آپ مخلوق بنیانگذارانش است که معمولا شامل یک یا سه نفر از افرادی است که در فعالیت های این کسب و کار نقش اساسی و کلیدی دارند. بنیانگذاران این نوع کسب و کار، ایده ای دارند که می خواهند با اجرای آن تغییراتی در یک بازار ایجاد کنند و متعهد هستند که این ایده را به انجام برسانند.

سرمایه گذاری

استارت آپ ها تمایل دارند که خودشان بر روی کسب و کار سرمایه گذاری کنند یا در برخی موارد سرمایه هایی از شرکا و سرمایه گذاران دیگر مانند شتابدهنده ها جذب کنند.

دیدگاه جهانی

یکی از تفاوت های کلیدی یک استارت آپ و یک کسب و کار کوچک در این است که استارت آپ، ایده ای دارد که می تواند در سطح جهانی به کار گرفته شده و بازاریابی شود. در مقابل، کسب و کارهای کوچک، به یک منطقه یا بازار خاص محدود هستند. این دلیل این نکته است که چرا بسیاری از استارتاپ ها سازمان های وابسته به فن آوری ای هستند که کالاها یا خدماتی را که فقط نیاز به اتصال اینترنت دارد ارائه می کنند.

محدودیت ها

از نظر منابع، اندازه و زمان ( یا ترکیبی از این سه) استارت آپ ها در مضیقه هستند.

جدید

در حالی که تعریف این نوع کسب و کار در طول زمان تغییر کرده است اما هنوز از این نوع کسب و کار با صفت جدید یاد می شود. به صورتی که عموما به کسب و کارها در اولین سال های خود (حداکثر تا 5 سال) واژه استارت آپ اطلاق می شود.

حل مساله

یکی از مهمترین هدف های این نوع کسب و کار ،حل مساله ای است که از طریق کالا یا خدمت جدیدتر انجام می شود و اغلب اوقات به معنای انجام کار بدون داشتن مسیر مشخص و دستورالعمل واضح برای موفقیت نیز هست.

کسب و کار ثبت شده

در واقع این نوع کسب وکارها یک مرحله بالاتر از داشتن صرفا ایده روی کاغذ هستند.

فرهنگ تیمی

در حالی که هنوز بحث هایی درباره این که استارت آپ باید چند عضو داشته باشد وجود دارد اما همه موافق این مطلب هستند که صرف نظر از تعداد، همه اعضا در کنار هم تاثیر مستقیمی بر کسب و کار دارند.

عدم قطعیت و اطمینان

بیشتر زوایای این نوع کسب و کار ناشناخته است و اغلب امور مربوطه ممکن است به صورت روزانه تغییر کند. ریسک و شکست در ایجاد کسب و کار مهم است و باید توجه داشت بسیاری از ایده ها و مفاهیم به نتیجه می رسند و بسیاری از آنها شکست خواهند خورد.

 

 

منبع:

https://peidaiesh.com/startup/%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%aa_%d8%a2%d9%be/