کسب و کار اینترنتی و استارت آپ ها

استارت آپ ها می توانند به چند طریق با کار اینترنتی پیوند بخورند و این مساله برای آنها اهمیت خاصی داشته باشد. در یکی از موارد آن است که استارت آپ بخشی از فعالیت خود را به کارهای اینترنتی اختصاص دهد تا بتواند سریع تر و با بازدهی بهتری کسب و کار خود را رونق داده و از راه اندازی آن سود و منفعت لازم را ببرد.
از طرف دیگر استارت آپ ها می توانند اساسا کسب کار اینترنتی راه اندازی کنند و خود استارت آپ مبتنی بر یک کسب کار اینترنتی بنا نهاده شود.
امروزه هر دوی این گزینه ها به وقوع پیوسته است. به گونه ای که بسیاری از استارت آپ ها با توجه به اهمیت کارهای اینترنتی، آن را به عنوان بخش درآمد زای خود در نظر گرفته اند و انرژی و وقت خود را در بخشی از فعالیت ها و خدماتشان به کارهای اینترنتی اختصاص داده اند.
اما سوالی که پیش می آید آن است که مگر کسب کار اینترنتی چه مزایایی دارد که استارت آپ ها باید از آن غافل نشوند و بخشی یا همه بودجه و یا انرژی خود را به آن اختصاص دهند. در این جا برخی از مزایای کارهای اینترنتی آورده شده است که می تواند موجب موفقیت کسب و کار اینترنتی هم شود.

مزایای کسب و کار اینترنتی

مزایای کسب کار اینترنتی می تواند شامل موارد متعددی شود که خود باعث موفقیت و رشد و پیشرفت استارتاپ در هر کدام از مراحل زیستی آن می شود. در اینجا به مواردی که تاثیر بسزایی در رشد و توسعه استارت آپ دارد و به نوعی می تواند موفقیت استارتاپ را به عنوان نوعی از کارهای اینترنتی تضمین نماید آورده شده است:

• کسب کار اینترنتی؛ شناخت بازار کسب و کار

از طرف دیگر با کارهای اینترنتی استارت آپ ها می توانند بهتر بازار هدف و رقبای خود را شناسایی و آن ها را تحلیل کنند و از نقاط ضعف و قوت بازار اطلاع حاصل کرده و با مطالعه دقیق و جستجوی مداوم به شکاف های موجود در بازار هدف پی برده و در پی رفع مشکلات بازار خود برآیند.
بدین گونه استارت آپ می تواند بازار خود را به خوبی شناسایی کند و با نوآوری و خلاقیت بخشی از این بازار را از آن خود کند.
از سوی دیگر کار اینترنتی امکان بهره مندی استارت آپ از تخصص و مهارت کسانی که کارهای اینترنتی را به عنوان منبع درآمد خود انتخاب کرده اند و به آن، به چشم یک کسب و کار دائمی نگاه می کنند فراهم کرده است.

مطالعه مقاله شتابدهنده چیست پیشنهاد می شود.

 

• کسب کار اینترنتی؛ تسهیل بخش شناخت مشتری

از سوی دیگر کار اینترنتی امکان شناخت دقیق تر و صحیح تر مشتری را برای استارتاپ فراهم می کند که گام بسیار بلندی در راستای شناخت نیازها و خواسته های مشتری است. به صورتی که بر اساس این شناخت، می توان برنامه ریزی های درستی در جهت ایجاد و رونق کسب و کار جدید که به نوعی کسب کار اینترنتی نیز هست انجام داد.
با اطلاعات و تحلیل آن ها و دسترسی به داده های ارزشمند از مشتریان می توان محصول نهایی استارتاپ را به نوعی طراحی و تولید کرد که بتواند بیشترین رضایت مشتریان هدف را کسب کرده و در رسیدن به هدف استارتاپ یاری رسان خوبی باشد.

 

منبع:

https://peidaiesh.com/startup/%da%a9%d8%a7%d8%b1-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%aa%d8%b1%d9%86%d8%aa%db%8c/


تفاوت استارت آپ با کارآفرینی

در ادامه مطلب گفته شده، قصد داریم به چند مورد از تفاوت های بارز استارتاپ ها و کارآفرینی اشاره کنیم؛

– کارآفرینی تولید و یافتن روش های جدید برای افزایش بهره وری در انجام کار های جاری است اما در استارتاپ روی یک ایده جدید کار می شود که هیچ راه و روشی از قبل برای آن تولید نشده و همه جدید هستند.

– در کار آفرینی در واقع طرح اصلی کسب و کار از قبل واضح است و کار آفرین می داند که چه کاری می خواهد انجام دهد اما در استارتاپ ها مسیر پیش رو مبهم است و فرد فقط ایده ای را دارد که باید روی نوآوری کردن و محقق کردن آن کار کند و بسیار از سوالات مانند چه محصولی می خواهد تولید کند؟ کدام نیاز جامعه را می خواهد برطرف کند؟ چگونه پول در بیاورد از طریق این ایده؟ و…. را باید پاسخ دهد.

 

چه کسب و کار هایی را نمی توان استارتاپ در نظر گرفت

استارتاپ به کسب و کار هایی گفته می شود که مقیاس پذیر و تکرار پذیر باشند و بر پایه فناوری راه اندازی شده باشند. بسیاری از کسب و کار های کوچک اشتباها استارتاپ طلقی می شوند. کسب و کارهایی مانند سوپر مارکت ها، مراکز فروش بلیط حضوری، مراکز آموزش زبان، رستوران های فروش حضوری و… که قابلیت مقیاس پذیری ندارند. مثلا رستورانی با 100 نفر ظرفیت، اگر قصد سرویس دهی به 200 نفر را برای افزایش درآمد داشته باشد، باید تجهیزاتی مانند میز و صندلی ، کارکنان، مکان رستوران و… را افزایش دهد که به هزینه های آن افزوده می شود. اما اپلیکیشن هایی مانند اینستاگرام، تلگرام و… اگر برای افزایش ارزش و درآمد خود قصد ارتقا داشته باشند، نیازی به افزایش کارکنان و بزرگ کردن مکان و… ندارند و به راحتی با همان امکانات قبلی می توانند رشد خود را داشته باشند. این کسب و کار مقیاس پذیر هستند و سقفی برای پیشرفت و هزینه های خود ندارند.

 

برای دنبال کردن اخبار استارتاپ از کجا باید شروع کنیم؟

کسانی که تعریف استارتاپ نوپا را در یک منطقه ای آغاز می کنند، در واقع یک فرهنگ یا ذهینیت جدید از ایده ها را برای حل نقاط بحرانی موجود به وجود می آورند.
اگر چه قوانین سخت و سریع در تعریف استارتاپ وجود ندارد، زیرا درآمد، سود و تعداد اشتغال ایجاد شده به شدت بین شرکت ها و صنایع تغییر می کنند، اما همیشه سعی شده است که فضا هایی را برای کارآفرینان و کارمندان در جهت تعریف استارتاپ ها مشخص شود تا در ادامه مسیر با مشکلات کمتری رو به رو بشوند.
هدف بنیان گذاران از تعریف استارتاپشان، باید چیزی باشد که کاربران آن را دوست داشته باشند. اگر آنان این را در نظر گرفته و در تمامی مراحل این کار را انجام بدهند، آن وقت به راحتی می توانند افراد بیشتری را جذب استارتاپشان کند.
همه استارتاپ های موفق در ابتدا با یک محصول یا خدمت آغاز شده اند که کاربران آن را دوست داشته اند و به دیگران نیز پیشنهاد کرده اند، با مطالعه اخبار استارتاپ نیز میتوانیم با تعداد بیشتری از گذشته و حال استارتاپ ها آشنا شویم.
بنابراین برای راه اندازی یک استارتاپ در مرحله اول باید نیاز و آسودگی مصرف کنندگان در نظر گرفته شود و تمام برنامه ریزی ها بر این قاعده استوار گردد. اما اگر برخلاف آنچه در پیدایش گفته شد سلیقه مصرف کنندگان نادیده گرفته شود و می توان گفت آن استارتاپ به زودی با شکست مواجه می شود .

 

منبع:

https://peidaiesh.com/startup/%d8%aa%d8%b9%d8%b1%db%8c%d9%81-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%aa%d8%a7%d9%be-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa%d8%9f/


شریانهای حیاتی استارتآپها

طراحی مدل‌های درآمدی

واقعیت این است که اگر یک محصول خلاقانه وجود داشته باشد که کسی حاضر نباشد عددی به ازای آن پرداخت کند، در واقع ما با یک کسب‌وکار خیریه سروکار داریم که بعد از یک مدت قابل ادامه دادن نیست. همین مطلب باعث می‌شود که کسب‌وکارها وابسته به جذب درآمد از جاهای دیگر شوند و این مورد می‌تواند باعث شکست زودهنگام استارتاپ شود.

 

روشی آسان برای طراحی مدل‌های درآمدی

روش بسیار آسان و بهینه برای طراحی محصول اولیه، ترسیم حلقه ذینفعان در استارت‌آپ است. ذینفعان شما در استارت‌آپ‌ها شامل:

  • • افرادی که در استارت‌آپ با شما همکاری می‌کنند.
  • • تأمین‌کننده‌های مالی استارت‌آپ‌ها
  • • رقیبان شما
  • • افرادی که می‌توانند از خدمات یا محصول کسب‌وکار به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم سود ببرند، می‌شود.

برای مثال بازار خدمات ارائه‌دهنده مسکن را در نظر بگیریم. ذینفعان ما در بازار مسکن چه کسانی خواهند بود؟ آیا فقط مشتری‌هایی که دنبال یک آپارتمان یا یک محل کار هستند ذینفعان ما به حساب می‌آیند؟ یا آژانس‌هایی که ارائه‌دهنده خدمات به‌صورت سنتی هستند هم می‌توانند مشتری ما محسوب شوند؟ صاحب‌خانه‌ها چطور؟ به‌صورت مستقیم می‌توان برایشان ارزش‌افزوده ایجاد کرد یا نه؟ اتحادیه‌ها (Syndicat) چطور؟ آیا گروه‌های دولتی که محافظ حقوق افراد هستند می‌توانند از ارزش‌افزوده‌ای که کسب‌وکار ایجاد کرده است استفاده کنند؟

اگر نگاه درستی به‌تمامی ذینفعان داشته باشیم می‌توانیم مدل‌های درآمدی جالب‌تری را پیش‌بینی کنیم.

 

اشتباه اصلی در طراحی مدل‌های درآمدی

اشتباه رایجی که در این اکوسیستم وجود دارد این است که صاحبان کسب‌وکارها سعی می‌کنند با نگاه به گروه‌هایی که پیش از آن‌ها در حوزه نوآوری فعالیت کرده‌اند، مدل درآمدی طراحی بکنند.

 برای مثال سال‌های قبل اپلیکیشن‌هایی را داشتیم که در حوزه خدمات مسافربری برای افرادی که از تاکسی و آژانس استفاده می‌کنند وارد بازار شدند.

 اتفاقی که در نگاه اول افتاد این بود که این اپلیکیشن‌ها خدمات ارزانی را ارائه می‌دادند. همین باعث شد خیلی از استارت‌آپ‌‌ها فکر کنند که آنلاین بودن بدون شک باید ارزان‌ قیمت باشد. آن‌ها با همین پیش‌فرض وارد بازار شدند و مدل‌های درآمدی خودشان را بسیار ارزان طراحی کردند و این باعث شد که نتوانند درآمد کافی داشته باشند و از دور خارج شوند.

 

مشتری برای رضایت خودش پول می‌دهد!

هنگام طراحی مدل‌های درآمدی باید قیمت ارائه به بازار در نظر گرفته و نیز به واقعیت‌های شرکت توجه شود. مشتری‌ها برای رضایت خودشان است که پول بهتری را پرداخت می‌کنند و کسب‌وکارها مجبور نیستند که بهترین خدمات را با کمترین هزینه ارائه دهند تا موفق شوند. باید کشش بازار و جایگاه محصول در بازار، در نظر گرفته شود و بر اساس آن‌ها مدل درآمدی طراحی شود.

توانایی اقتصادی گروه کسب‌وکار

مورد دیگری که در طراحی مدل‌های درآمدی نباید نادیده گرفته شود، توانایی‌های اقتصادی گروه کسب‌وکار است. برای مثال ما یک مدلی داریم به نام مدل درآمدی فریمیوم (Freemium).

مدل درآمدی فریمیوم

در مدل فریمیوم شما معمولاً عدد خاصی را از مشتری دریافت نمی‌کنید و این ممکن است باعث شود شما محصول خودتان را در ابتدا به تعداد بیشتری از افراد بفروشید. اما سؤال این است که بنیه اقتصادی شما تا چه حد است و شما تا چه زمانی می‌توانید دوام بیاورید؟ اگر شما به بنیه اقتصادی تیم خودتان توجه نکنید ممکن است در آخر سال یک گروه مقروض باشید که یک ایده فوق‌العاده را با شکست روبرو کرده است.

اولویت با وضعیت اقتصادی خودتان است!

مدل درآمدی که انتخاب می‌شود می‌تواند خیلی نوآورانه و متفاوت از رقبا باشد. عددی که به عنوان قیمت نهایی مدل درآمدی در نظر گرفته می‌شود می‌تواند بالاتر یا پایین‌تر از رقبا باشد. قبل از اینکه صرفاً به عدد دقت کنید یا بخواهید به هر قیمتی جذب مشتری داشته باشید به این فکر کنید که از مشتری دقیقاً چه می‌خواهید؟ آیا شما می‌خواهید با تعداد زیادی از مشتری به سمت جذب سرمایه‌گذار بروید یا به زور می‌خواهید با داشتن یک gmv (Gross Merchandise Value) بالا یا درآمدهای زیاد، سرمایه‌گذارها را راضی کنید که در کسب‌وکار شما سرمایه‌گذاری کنند؟

پاسخ به این سؤالات باعث می‌شود که بتوانید مدل درآمدی که هماهنگ با توانایی‌های اقتصادی گروه خودتان است را طراحی کنید.

منبع:

https://www.100startups.ir/16568/%d8%aa%d8%ac%d8%a7%d8%b1%db%8c%e2%80%8c%d8%b3%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d9%88-%d9%85%d8%af%d9%84%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%af%d8%b1%d8%a2%d9%85%d8%af%db%8c%d8%8c-%d8%b4%d8%b1%db%8c%d8%a7%d9%86%e2%80%8c/


چرا ایران به اکوسیستم بومی استارت آپ نیاز دارد؟

مهدی نایبی
مدیر عامل الوپیک

تا همین چندی پیش کلمه «استارت آپ» در میان ایرانیان گنگ و نامفهوم بود و هنوز با گوش ها آشنا و لفظی رایج نشده بود. این روزها اما در هر گوشه و کناری سخن از استارتاپ ها به میان می آید و نه تنها «استارت آپ» کلمه ای رایج شده، بلکه شرکت های کوچک و بزرگی در قالب استارت آپ به وجود آمده اند. اینکه کارکرد این استارت آپ های تازه کار چیست و آیا واقعا می توان نام استارت آپ بر روی این شرکت هایی که به طور قارچ گونه سر از خاک به در آورده اند نهاد یا خیر، بحث این نوشتار نیست، بلکه به نظر می آید باید یک گام پیش تر برویم و به این نکته بپردازیم که چرا لازم است در ایران یک «اکوسیستم بومی استارت آپ» ایجاد شود؟ به بیان بهتر می توان گفت تا زمانی که چنین اکوسیستم بومی شکل نگیرد نمی توان به کارکرد درست و دقیقی در زمینه استارت آپ ها رسید و همیشه با دست اندازهایی رو به رو خواهیم بود که جلوی رشد و پیشرفت استارت آپ های واقعی را می گیرد یا در بهترین حالت موجب عقیم ماندن توسعه و پیشرفت شرکت های نوپا خواهد شد.

موقعیت مساعد برای تولد «یونیکورن» ها

هیچگاه مانند امروز موقعیت و شرایط برای تولد یونیکورن ها در ایران مساعد نبوده است. «یونیکورن»(Unicorn) در معنای رایج خود به معنای «اسب تک شاخ» است و در دنیای استارت آپ ها به شرکت های موفقی گفته می شود که به ارزشی بالاتر از یک میلیارد دلار می رسند. در ایران به دلیل آماده نبودن فضا و شرایط هیچگاه استارت آپ هایی به وجود نیامدند که ارزشی بالاتر از یک میلیارد دلار پیدا کنند و در جمع «یونیکورن» ها حاضر شوند. در چند سال اخیر اما اتفاقاتی در کشور رخ داده که زمینه ایجاد استارت آپ های موفق با ارزش یک میلیارد دلار به بالا را فراهم کرده است.

مهم ترین عامل در فراهم شدن چنین موقعیتی آماده شدن زیرساخت اینترنت در کشور بوده است.
طبق آخرین گزارش پرتال شرکت مخابرات ایران ضریب نفوذ اینترنت در ایران به 82 درصد رسیده است. چنین آماری به این معناست که امروزه حتی روستاهای ایران نیز به اینترنت پرسرعت دسترسی پیدا کرده اند. همچنین گزارش های رسمی دیگر نشان می دهد بیش از 40 میلیون از مردم ایران صاحب گوشی های هوشمند شده اند که دسترسی دایمی به اینترنت پرسرعت 3-جی و 4-جی را برای آنها فراهم کرده است.

مسلما دسترسی به تلفن همراه هوشمند و اینترنت موجب شده که تمام کاربران با استفاده از نرم افزارها و اپلیکیشن های مختلف خو بگیرند و بسیاری از کارهای روزانه خود را از طریق این اپلیکیشن ها انجام دهند. تمام این موارد نشان می دهد که در ایران اتفاقات تازه ای رخ داده که در گذشته چنین رخدادی سابقه نداشته است. حال باید به این موضوع پرداخت که این شرایط چگونه فضا را برای تولد «یونیکورن» ها مساعد کرده است.
اگر به تجربه کشورهای توسعه یافته دقت کنیم می بینیم که در این کشورها نیز چنین رخدادی موجب پیشرفت در سطح وسیع شده است. کشورهایی نظیر چین، هندوستان، کشورهای حوزه آسیای شرقی و آمریکای جنوبی بارزترین مثال در این زمینه هستند.
کنار هم قرار گرفتن رخدادهایی از این دست نظیر افزایش ضریب نفوذ اینترنت و همه گیر شدن استفاده از تلفن های همراه هوشمند باعث ایجاد و شکل گرفتن شرکت هایی کاملا بومی و ملی موفق در این کشورها شد. با این تفاسیر به این نتیجه می رسیم که هرگاه این عوامل یک جا و در کنار هم جمع شده اند شرکت های بومی موفقی از آن متولد شده است. (علی بابا در چین، تن سنت در چین، فیلیپ کارت در هندوستان ، یاندکس در روسیه، گوجک در اندونزی و …)

در ایران اما عامل دیگری نیز وجود دارد که موجب استثنایی تر شدن شرایط برای رشد و پیشرفت شده است. خصوصیت و عامل طلایی این است که برندهای قدرتمند خارجی- مخصوصا آمریکایی- امکان ورود به ایران و توسعه و تسخیر بازار را ندارند.  بنابراین یک فرصت تاریخی برای کارآفرین ها، جوانان و صاحبان سرمایه که در داخل ایران هستند به وجود آمده تا از این ظرفیت های تاریخی و تکرار نشدنی استفاده کنند. در کنار این موقعیت استثنایی شرایط دیگری مثل وجود نیروی کار جوان و مستعد نیز وجود دارد که کار را برای صاحبان فکر و کارآفرین ها صد چندان ساده می کند.

چینی ها و قهرمان سازی ملی

برای ساده تر کردن موضوع بهتر است تجربه چین در رشد و پیشرفت اقتصادی در اکوسیستم استارت آپی را بررسی کنیم. چین پس از یک دوره طولانی از سیاست های غلط اقتصادی تغییر جهت داد و توانست زیرساخت های لازم برای توسعه و پیشرفت اقتصادی را فراهم کند. اولین گام برای چینی ها قهرمان سازی ملی بود. چینی ها با ایجاد قهرمان های ملی و بومی در کشور خود باعث ایجاد اشتغال به صورت گسترده و بمب گونه شدند. طیف وسیعی از این قهرمان های ملی با ورود به حوزه تکنولوژی و پایه گذاری استارت آپ و شرکت های نوپا میلیون ها شغل ایجاد کردند و جالب اینکه شاکله این شرکت ها به طور کامل چینی و بومی بود. کیفیت اشتغال زایی در این کشور آنچنان بالا بود که جوانان چینی پس از ورود به حوزه های کاری تازه شکل گرفته، از نظر اقتصادی و تکنولوژی به درک و فهم وسیع و چشم گیری دست یافتند.
از سوی دیگر ایجاد اشتغال در حوزه تکنولوژی و اینترنت به مراتب برای دولت ها مخارج و هزینه کم تری در پی دارد. این در حالی است که ایجاد اشتغال در حوزه صنایع و پتروشیمی در کنار هزینه و مخارج بسیر بالای آن، کیفیت پایین تری نیز نسبت به حوزه تکنولوژی دارد.
نباید فراموش کنیم که مهم ترین دغدغه دولت ها و نظام جمهوری اسلامی ایران ایجاد اشتغال در سطحی وسیع و گسترده است پس بی راه نیست اگر بگوییم که حوزه تکنولوژی و پتانسیل اشتغال زایی آن بهترین راه نجات برای فرار از معضل بیکاری در میان جوانان است.

جدا از این، رشد و ایجاد اکوسیستم بومی استارت آپ ها در ایران می تواند عاملی برای ورود سرمایه کلان به کشور باشد. ورود سرمایه گذاری کلان در تمام کشورهایی که زمانی در حال توسعه بوده اند موجب بیشتر شدن شرکت هایی با ارزش یک میلیارد دلار به بالا شده است.
البته در این میان باید به یک نکته مهم و حیاتی نیز توجه کرد و آن هم اینکه در همه این کشورها کنترل نهایی سرمایه و بهره برداری از سود آن به دست نهادها و سازمان های داخلی سپرده شده است. دلیل این امر نیز بسیار ساده است چرا که ایجاد ثروت خالص در زمینه تکنولوژی زمانی کاملا عملی است که در تمام حوزه های کاری از استعداد و نیروی داخلی و بومی استفاده شود تا بتوان از ارزش افزوده ایجاد شده سرمایه ها به نحو دقیق بهره برداری کرد.

عامل مهم دیگر در زمینه رشد و پیشرفت اکوسیستم بومی استارت آپ ها ایجاد یک نسل کارآفرین تازه است. نکته اینجاست که ما باید از منقرض شدن نسل کارآفرین های واقعی جلوگیری کنیم، چرا که این نسل کارآفرین تازه که با دنیای تکنولوژی نیز کاملا آشناست می تواند مانند یک درخت ریشه دوانده و در آینده کارآفرین های دیگری وارد بازار کار کند و چرخه ایجاد اشتغال را همچنان زنده نگه دارد.

نیاز به اکوسیستم بومی استارت آپ های قدرتمند

عامل دیگری که برای ایجاد اکوسیستم بومی استارت آپ های به آن نیاز مبرم داریم تشکیل استارت آپ ها و شرکت های نوپای قدرتمند داخلی و دفاع از قدرت آن هاست. دلیل این امر نیز بسیار ساده است چرا که کنترل اطلاعات کاربران و حفاظت از این ابراطلاعات مستقیما در اقتدار و حفظ امنیت ملی کشورمان تاثیرگذار است. نگه داشتن دانش و اطلاعات بومی کشور و حفظ تجربه و اکثریت سرمایه در داخل کشور موضوعی است که اگر نسبت به آن بی اعتنا باشیم در آینده پشیمانی های بسیاری برای ما به بار خواهد آورد.

بد نیست اگر کمی دقیق تر به این موضوع بنگریم و ببینیم که بی توجهی به قدرت و امنیت شرکت ها و استارت آپ های داخلی چه صدماتی برای ما پدید آورده است. ما در بسیاری از حوزه ها می توانستیم به صورت بومی فضای استفاده از تکنولوژی را برای مردم فراهم کنیم اما بی توجهی به چنین مسایلی موجب شده که بازی را به رقبای خارجی ببازیم. ما می توانستیم یک سیستم چت آنلاین قوی در داخل کشور داشته باشیم اما این روزها شاهد استفاده گسترده از سرویس پیام رسان تلگرام هستیم که هنوز نسبت به امنیت اطلاعات کاربران در این سرویس شک و تردیدهای بسیاری وجود دارد.
ما می توانستیم یک شبکه اجتماعی قوی و قدرتمند و سراسری در داخل کشور داشته باشیم اما این روزها مردم ایران از اینستاگرام و فیسبوک استفاده می کنند. ایرانیان می توانستند موتور جست و جوی بومی و قدرتمندی داشته باشند اما همه ما از سرویس گوگل استفاده می کنیم. این در حالی است که کشوری نظیر چین توانسته با اتکا به قدرت شرکت های نوپای بومی خود موتور جست و جوی «بای-دو» (‌Baidu) را به چینی ها معرفی کند. همچنین سرویس پیام رسان «وی چت» در چین جای تلگرام را گرفته است.

البته فارغ از اینکه تاکنون ما در این حوزه ها نسبت به رقبای خارجی خود عقب افتادیم اما هنوز هم ایجاد فضایی برای به کار بستن پتانسیل شرکت های نوپای بومی آنچنان دور از دسترس نیست.
در ایران چندین شرکت کاملا بومی مانند «دی جی کالا»، «الوپیک»، «دیوار»، «تخفیفان» و «تپسی» وجود دارند که نشان داده اند که با فعالیت ها و خدمات خود نشان داده اند که ما هم می توانیم از تمام پتانسیل های بومی خود به بهترین شکل استفاده کنیم. با این وجود هیچ کدام از این شرکت ها هنوز وارد جمع «یونیکورن ها» نشده اند و تمام تمرکز باید صرف این موضوع شود که چگونه چنین شرکت هایی می توانند با پیشرفت خود وارد گروه شرکت هایی با ارزش یک میلیارد دلار به بالا شوند.

 

منبع:

https://alopeyk.com/blog/%da%86%d8%b1%d8%a7-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d9%87-%d8%a7%da%a9%d9%88%d8%b3%db%8c%d8%b3%d8%aa%d9%85-%d8%a8%d9%88%d9%85%db%8c-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%d8%a2%d9%be-%d9%86%db%8c/


مزایای کسب و کار های اینترنتی برای استارت آپ ها

– کاهش هزینه ها

راه اندازی کسب و کار اینترنتی، هم به نفع دارنده استارت آپ است و هم به نفع مشتری؛ زیرا هر دو با حداقل هزینه ها می توانند به مقصود خود برسند.
اولی می تواند با راه اندازی کسب و کار اینترنتی کسب درآمد داشته باشد و دومی هم می تواند با کمترین هزینه، به خدمت یا کالای مورد نظر خود دست یابد.
برای نمونه مثالی از کسب و کار اینترنتی رایگان می زنیم. بسیاری از مردم این روزها به دنبال کسب اطلاعات و دانش هستند و یا دنبال فروش کالا یا خدمت خود. بستر رایگان اینترنت، فضایی را فراهم کرده است که هر دو بتوانند در اسرع وقت به آنچه می خواهند دست یابند از سوی دیگر کمترین هزینه ممکن را متقبل شوند.
از طریق کسب و کار اینترنتی رایگان، افراد کالا یا خدمت خود را عرصه و افراد دیگری آن را خریداری می کنند. وب سایت های مختلف، که با کمترین هزینه و شاید رایگان بتوان به آن ها دسترسی یافت نمونه هایی از کسب و کار اینترنتی رایگان محسوب می شوند.

 

– سهولت

بسیاری از کسب و کارهایی که در بستر اینترنت شکل گرفته اند تنها با استفاده از آموزش کسب و کار های اینترنتی قابل انجام هستند.
مثلا با استفاده از دانش بهره مندی از شبکه های اجتماعی، بسیاری از استارت آپ ها توانسته اند کالا یا خدمت خود را بدون آنکه هزینه ای صرف حواشی کار خود نمایند به فروش برسانند.
یا با استفاده از بسترهای رایگان مانند اپلیکیشن ها و وب سایت های فروش چون دیوار، شیپور می توانند بسیاری از کسانی که در کار خرید و فروش کالا هستند به این کار اقدام نمایند.
خرید و فروش از طریق این اپلیکیشن ها هم می تواند نوعی از کسب و کار اینترنتی رایگان باشد.

 

– شروع راحت تر

از طرفی راه اندازی کسب و کار اینترنتی، نه تنها می تواند شروع یک استارت آپ را رقم بزند، بلکه موفقیت آن را نیز تضمین نماید. بدون آنکه در ابتدای کار هزینه و سرمایه زیادی بطلبد.
زیرا بیشترین مساله ای که صاحبان استارت آپ دارند، در شروع و ابتدای کار جذب سرمایه است و کسب و کارهای اینترنتی تا حد زیادی این مشکل را برطرف کرده است.
کسب و کارهای اینترنتی این روزها همان طور که مورد استقبال استارتاپ ها قرار گرفته اند، مورد توجه مشتریان نیز قرار دارند. تهیه کالا یا خدمتی که بتواند با قیمت کمتر و اطمینان بیشتری انجام شود مشتری را نیز ترغیب می کند تا به خرید اینترنتی روی بیاورد.

 

– جذاب برای مشتری

از سوی دیگر کاهش سفر برای خرید کالا یا خدمت خاص، استفاده از امکانات پست برای دسترسی به محصولات مختلف از مبدا تولید آنها جذابیت های دیگری است که کسب و کار های اینترنتی را برای مشتری نیز جذاب تر کرده است.

 

– بازدهی سریع تر

با راه اندازی کسب و کار اینترنتی، می توان اطمینان داشت که بازدهی و خروجی کار، سریع تر از کسب و کار های سنتی باشد.
از آنجایی که در عصری به سر می بریم که سرعت، اگر حرف اول را نزند یکی از فاکتورهای مهم موفقیت در کسب و کار است؛ موفقیت در استارت آپ هم به آن وابسته است.
بنابراین می توان با استفاده از کسب و کار های اینترنتی، مطمئن شد که در رقابت با سایر رقبا می توان از سرعت کار و بازدهی سریع تر چند قدم جلوتر بود.

 

– اطلاع از بازخورد مشتریان

ضمن آنکه با آموزش کسب و کار اینترنتی اگر به صورت درست انجام شود، راه رسیدن به مشتری نهایی بسیار کوتاه تر می شود.
همچنین برقراری ارتباط با مشتری نهایی، می توان از بازخوردهای او در مراحل مختلف استارت آپ آگاه شد و با داشتن کسب و کار های اینترنتی، می توان در جریان نظرات و بازخوردهای مشتری قرار گرفت.

 

– نیاز به حداقل امکانات

راه اندازی کسب و کار اینترنتی، با کمترین امکاناتی که هر استارت آپ نوپایی می تواند داشته باشد امکان پذیر است به شرط آنکه آموزش کسب و کار اینترنتی را گذرانده باشد و با دانش فنی آن آشنایی داشته باشد.
بسیاری از آنها شامل کسب و کار اینترنتی رایگان می شوند، اما همان هم نیاز به آموزش دارند.

 

– محدود نبودن به زمان و مکان

مزیت دیگر کسب و کار های اینترنتی، در این است که ضمن آن که می تواند جزو کسب و کار اینترنتی رایگان محسوب شود، محدود به زمان و مکان خاصی نیست.
امکان تنظیم برنامه کاری توسط صاحب استارت آپ در هر زمان و مکانی فراهم است. بسته به این که بخواهد حجم کار خود را در چه محدوده ای ببندد می تواند زمان خود را تنظیم نماید.

 

– ارتباط مداوم با مشتری

ازدیگر مزیت های کسب و کار اینترنتی، این است که به صورت مداوم می تواند ارتباط خود را با مشتری حفظ کند.
این موردی است که در راه اندازی کسب و کار اینترنتی، می تواند یک نقطه مثبت تلقی شود. به گونه ای که با آموزش کسب و کار اینترنتی، شما فرا می گیرید که چگونه مشتری های قبلی و فعلی را همچنان درگیر محصول، کالا یا خدمت خود نگه دارید.
مثلا با عضویت مشتری در لیست ایمیل های استارت آپ، یا در کانال تلگرام و یا در صفحه اینستاگرام به صورت مداوم وی را در جریان آخرین اتفاقات کسب و کار های اینترنتی خود قرار می دهید و بدین ترتیب می توانید مشتریان وفادار برای استارت آپ خود خلق کنید.
حتی با یک کسب و کار اینترنتی رایگان هم شما می توانید این مزیت را در اختیار بگیرید.

 

عمده ترین معایب کسب و کار های اینترنتی

تا اینجا از مزایا و تاثیر مفید کسب و کار های اینترنتی روی استارت آپ ها گفتیم، حالا چند مورد از بارزترین معایبی که این نوع کسب و کار ها دارند اشاره خواهیم داشت؛

1. عدم داشتن ارتباط مستقیم و اصطلاحا فیس تو فیس با مشتری برای قانع کردن

2. عدم امکان تست کالا ها قبل از خریدن

3. ساعات کاری زیاد و 24 بودن این کسب و کار که به معنای همیشه در دسترس بودن کارکنان آن هاست.

4. عدم امکان ارائه دادن خدمات حضوری به مشتری

 

کسب و کار اینترنتی

نمونه هایی از ایده های کسب و کارهای اینترنتی

1- خرده فروشی

خرده فروشی، همان ایده فروختن اجناس دیگران است. به گونه ای که شما محصول را به صورت عمده خریداری و آن را به صورت خرده فروشی در کسب و کار اینترنتی خود به فروش می رسانید. بستر فروش شما می تواند از یک فروشگاه اینترنتی که با صرف هزینه ساخته شده گرفته تا کسب و کار های اینترنتی باشد که بر روی بستر رایگان شبکه های اجتماعی یا پیام رسان ها بنا شده باشد و به نوعی کسب و کار اینترنتی رایگان است.

 

2- وبلاگ نویسی

شاید وبلاگ نویسی معادل مناسبی برای بلاگ کردن باشد و یا شاید نباشد، اما امروزه بسیاری از افراد، کسب و کار اینترنتی خود را به این صورت راه اندازی کرده اند.
بسترهایی مانند وردپرس که کار با آنها بسیار ساده است و دسترسی به آن نیز برای عموم افراد فراهم است می تواند نقطه شروع باشد.
نکته اساسی در این کسب و کار های اینترنتی، تولید محتوای مناسبی است که بتواند ضمن حل مشکلات افراد دیگر توسط موتورهای جستجو نیز خوانده شده و قابل جستجو باشد.

 

3- بازاریابی مشارکتی

بازاریابی مشارکتی می تواند بسیار مشابه خرده فروشی باشد، اما تفاوت اساسی با آن دارد.
با این مدل تجارت الکترونیکی، یا کسب و کار اینترنتی، شما برای فروش کالا یا خدمات یک شرکت یا سازمان دیگر همکاری می کنید و مثلا لینک فروش آن محصول یا خدمت را در وبلاگ خود، سایت شخصی و یا بیوی اینستاگرام و مواردی از این دست قرار می دهید.
به این گونه می توانید درصدی از فروش محصول را که از طریق لینک شما انجام گرفته است به عنوان درآمد خود بردارید.

 

منبع:

https://peidaiesh.com/startup/%da%a9%d8%b3%d8%a8-%d9%88-%da%a9%d8%a7%d8%b1-%d9%88-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%aa%d8%a7%d9%be/